Fęrsluflokkur: Dęgurmįl

Skothelda fuglabśriš aš Veišilęk

Stęrsta fuglabśr ķ heimi?

Įšur en einhver drķfur sig upp aš Noršurį til aš frelsa fangann śr prķsundinni verš ég aš benda į aš  risarśšurnar eru vķst śr skotheldu gleri. Ég kynnti mér hver bęri įbyrgš į žessu milljónabrušli og komst aš žvķ aš žaš er hinn snjalli auramašur Siguršur Einarsson, fyrrverandi stjórnarformašur Kaupžings. Eša öllu heldur hlutafélagiš Veišilękur, sem tók góšfśslega aš sér aš koma žessu ķ kring fyrir eiganda sinn. Vel og vandlega skipulagt žannig aš žegar skķturinn hitti viftuna vęri raunverulegur eigandi tryggšur ķ bak og fyrir. Žaš er skrķtiš aš lesa hvernig allt er ķ pottinn bśiš, en žaš gerši ég t.d. hér: http://eyjan.is/blog/2009/04/02/sigurdur-einarsson-skuldar-vis-200-milljona-krona-lan-gegn-vedi-i-halfbyggdu-sveitasetri/, hérna: http://www.visir.is/article/20081015/LIFID01/852707590 og hérna: http://www.dv.is/brennidepill/2008/10/23/brjalud-bygging-bankamanns/. Žetta eru ekkert nżjar fréttir.

Žaš er kaldranalega tįknręnt aš sjį marķuerluna lęsta inn ķ žessarri gķgantķsku 840 fermetra lķkkistu. Bara einn af minnisvöršunum um gręšgisbrölt ķslenskra "athafnamanna" Ég er ekki nógu gķrugur til aš fatta śt frį allri lesningunni hvort žetta gķmald meš fimm bašherbergjum, stórri boršstofu, 50 fermetra vķnkjallara, tvöföldum bķlskśr og tveimur gufuböšum sem eru byggš inn ķ bergiš undir setrinu kostar hįlfan eša kvart milljarš en spyr. Hver į žetta nśna?


Milljaršur fyrir Marķuerlu?

IMG_4772Ég įtti stefnumót viš foss um helgina, var bśinn aš "plotta" į korti hvernig ég gęti keyrt og svo gengiš aš honum til aš sjį og mynda śr nżrri įtt. Eftir töluveršan villuakstur um ALLA fjallvegina į milli Žverįrhlķšar og Noršurįrdals lagši ég bķlnum viš kešjulęst hliš og arkaši svo af staš til fundar viš fossinn meš myndavél aš vopni. Vegurinn lį upp aš "sumarbśstaš" ķ byggingu sem ég hefši į einhverjum öšrum degi dįšst aš, fyrst vegna stašarvalsins, sem er nįnast fullkomiš, glęsivillan kśrir milli klettabelta meš yfirsżn yfir Noršurį, Grįbrók og Baulu, og svo vegna arkķtektśrsins. En žennan dag fylltist ég eiginlega bara višbjóš yfir žessum ljóta flein ķ dįsamlegu landslaginu. Ekki misskilja. Ég unni žeim žess algjörlega sem eru svo lįnsamir aš geta, fyrir veršmęti verka sinna, hugvits, snilli eša elju byggt sér svo glęst hśs į svo fögrum staš, ég er bara bśinn aš lęra undanfarna mįnuši aš oft er skammt į milli žokka og óžokka!

IMG_4755Ég rįfaši umhverfis slotiš eins og tśristi sem hefur stolist inn fyrir mśrana umhverfis kastala rokkstjörnu og gat ekki varist žeirri tilfinningu aš skammlaust, yfirgengilegt óžokkaóhóf skini śr hverjum drętti. Ógešstilfinningin yfirskyggši žó algjörlega feguršarskyniš žegar ég sį aš į bak viš žrjįtķu fermetra žreföldu rśšurnar flögraši marķuerla, sem hafši greinilega smogiš inn um einhverja glufu į nżbyggingunni ķ leit aš ęti handa ungum sķnum. Hśsiš var rammlęst og žar aš auki žręlmerkt öryggisžjónustu sem fylgdist įreišanlega meš feršum mķnum ķ gegn um slatta af öryggismyndavélum sem vakta žennan ömurlega minnisvarša um fjįrglęfrabrušl. Ég gat eiginlega ekki fariš aš brjóta žrjįtķu fermetra rśšu fyrir spörfugl, žaš gekk ekki upp ķ mķnum kolli.

IMG_4756Ég hryllti mig og hélt svo įfram ferš minni ķ leit aš fossinum ķšilfagra, marķuerlan hlyti aš komast śt sömu leiš og hśn komst inn. Fossinn Glanni olli mér ekki vonbrigšum frekar en fyrri daginn og skolaši śr mér gremjuna yfir fanganum ķ höll gręšginnar.  Ég fékk gesti ķ heimsókn ķ sveitina mķna um kvöldiš og įkvaš aš fara nęsta dag til aš sżna žeim fossinn, vešriš var nęstum eins gott og daginn įšur.  Viš fórum aš sjįlfsögšu til aš skoša hśsiš og sįum aš marķuerlan var žvķ mišur enn föst ķ prķsundinni. Žarna flaug žessi ręfill į milli risavaxinna gluggagaflanna og rataši ekki śt.

IMG_4768Veit einhver hver į žennan andstyggšar kofa? Ég er viss um aš viškomandi mun bruna rakleišis upp ķ Borgarfjörš til aš hleypa śt marķuerlunni svo hśn geti vitjaš um daušu ungana sķna. Ķ leišinni getur hann vonandi stoppaš ķ glufurnar meš peningasešlum svo žessi hundruša milljóna fuglagildra haldi ekki įfram aš veiša.


Hvar er fuglasöngurinn? Er bara 'GARG' og 'KRUNK' ķ boši ķ Vesturbęnum?

Eftir vangaveltuna mķna um fuglasönginn hef ég nś įkvešiš aš bķša eftir aš trén laufist įšur en ég fer aš ęsa mig alvarlega. En ķtrekašar morgunrannsóknir mķnar hafa leitt eftirfarandi ķ ljós:

  1. Mįvagarg
  2. Krunk
  3. Ķskur ķ ryšgašri rólu

Mįvatrķóiš 'Killaz' aš chilla į Tjörninni...Ekkert af žessu gefur góš fyrirheit um aš ég geti vaknaš upp viš neitt ķ lķkingu viš fagurgalann frį žarsķšasta bloggi!

Snemma ķ vikunni settist ég śt į svalir fyrir kl. 6 um morguninn og įttaši mig į žvķ aš lķklega hefši ég vaknaš upp viš hlakkandi og gaggandi mįvagargiš sem bergmįlaši ķ hverfinu. Skömmu sķšar sveimaši skimandi sķlamįvur yfir og skannaši garšana. Nęsta fišurfé var einmanalegur og óttasleginn starri į miklum hraša ķ vesturįtt sem sleikti trjįtoppana... Mikiš aš flżta sér, alveg steinhljóšur! Žvķ nęst kom dimmraddaš "KRŚNK" śr žarnęstu götu, svona eins og til aš tryggja aš allir nęrstaddir spörfuglar hefšu sig hęga. Žeir hafa greinilega fengiš skilabošin. Mįliš var śtrętt! Ég fór hryggur ķ bragši inn og fékk mér "krķu" žangaš til vekjaraklukkan galaši.

Ég vona svo sannarlega aš žetta umsįtursįstand sé ekki višvarandi ķ fuglarķki vesturbęjarins en lofa aš halda įfram aš fylgjast meš.

Sorry meš žetta nöldur, ég bara fķla fuglasöng. Mįvahlįtur og krunk lķka, en ekki ef žaš śtrżmir restinni. Ég hef ekki heyrt svo mikiš sem ķskur ķ ryšgašri rólu undanfarna morgna!


Fagurt galaši fuglinn sį... Eins og ryšguš róla!

Žar sem ég stóš, gestkomandi śti į svölum ķ Vogunum um daginn aš fį mér "frķskt loft", barst aš eyrum mér sį fallegasti fuglasöngur sem ég hef evvör heyrt. Žarna fléttaši sannkallašur flaut-, tķst-, dilli-, blķstr-, fķólķn og pikkalóstroffu-snillingur saman ótrślegustu krśsķdśllur, tónstiga- og ryžmasamsetningar svo unun var aš heyra. Sem einlęgur fuglaįhugamašur fór ég strax aš reyna aš berja žennan melódķumeistara augum og varš steinhissa žegar ég uppgötvaši aš žetta var bara ósköp  "venjulegur" starri! Žeir eru reyndar klįrar hermikrįkur og eiga žaš til aš lķkja eftir żmissa kvikinda hljóšum og žar į mešal annarra fugla söng.

Žessi tiltekni žarna ķ Vogunum hefur greinilega bśiš viš rętur Ólympsfjalls ķ vetur en žar ku nęturgalar syngja fegurra en į öšrum stöšum ķ veröldinni. Nįgrannar hans hafa įreišanlega lika tališ söngžresti, lęvirkja, blęsöngvara, turtildśfur, tżrólakór og synfónķuhljómsveit.

Ryšguš rólaŽessi vesturbęjarstarri hérna į myndinni kemur reglulega ķ garšinn hjį mér įsamt spśsu sinni aš nęra sig og finna efniviš ķ hreišur. Ef dęma mį af söng hans, eša öllu heldur skrękjum eša skrķkjum hefur hann ekki vķša rataš heldur ališ "manninn" ķ vesturbęnum, ķ grennd viš RYŠGAŠA RÓLU! Ég ętti reyndar ekki aš vera aš kvarta žvķ žessi grey eru bjartasta vonin ķ mķnu hverfi! Hvar er fuglasöngurinn sem ég vandist ķ vestur/mišbęnum? Ég settist śt į svalir ķ morgun ķ algjörri žögn og hefši gefiš mikiš fyrir eins og einn ryšgašan róluskręk!

Eina fuglahljóšiš sem ég heyrši var mįvagarg śr fjarska. Eitt mįvagarg, nota bene! Eru mįvar, hrafnar og kettir virkilega bśnir aš śtrżma söngfuglunum ķ vesturbęnum?


Alltaf fjör ķ Vķšidal :)

Ég er góš, viljug meri!Aš henda mannfólki af baki er holl og góš skemmtun. Žiš sjįiš bara hvaš žessi hryssa er afslöppuš og ķ góšum fķling. Žarna smellti ég mynd af henni žar sem ég var nżbśinn aš spretta af henni. Fyrst spretti hśn mér af sér!

Einn af gömlu, reyndu hestamönnunum žarna ķ hverfinu sį til mķn žar sem ég var aš fara į bak, og reyna aš tjónka viš óžekktar brokkklįrinn fyrir nokkrum dögum. Honum leist ekki meira en svo į ašfarirnar aš hann spurši meš allnokkrum žjósti: "Hver į žennan hest?... Jį, hver į hann?" Žegar ég svaraši žvķ spurši hann aš bragši "Er honum eitthvaš illa viš žig?" Ég verš nś aš taka fram aš ég held aš žessum öšlingum sem hafa veriš svo góšir aš lįna mér reišskjóta sé bįšum frekar vel viš mig. Og ég mį lķka til meš aš segja aš nįlęgir hestamenn hafa veriš mjög viljugir aš hjįlpa meš rįšum og dįš žegar ég hef lent ķ klandri.

Stęltur og klįr tamningamašur sem tók į móti žegar viš höltrušum hnķpin og rykfallin heim meš klįrana okkar spurši hvort hann mętti taka ķ skepnurnar, viš héldum nś žaš. Sś jarpa stympašist og žrįašist svo lengi viš įšur en hann gat komiš henni frį hśsinu aš okkur, ólįnlegustu hestamönnum Vķšidals, leiš ekki lengur eins illa aš hafa lent ķ vandręšum. Žaš var sömuleišis svolķtill plįstur į sįlina žegar hann sagši aš brśna merin vęri ljónviljugur og spennandi hestur en alls ekki į fęri višvaninga aš stżra henni.

Takk fyrir alla hjįlpina kęru hestamenn og ég veit žiš žakkiš okkur lķka fyrir skemmtunina. Žaš er alltaf fjör ķ Vķšidal žegar viš förum į hestbak Blush

 


Nišurlag og eftirmįlar burtreišarinnar ógurlegu

Hestastelpan knįa, sś sem stangaši mölina svo fast aš sverustu karlmenni kiknušu ķ hnjįlišunum, tók sér mig til fyrirmyndar, reis śr rotinu eins og Lasarus foršum og skellti sér umsvifalaust aftur į bak rokgjörnu merinni. Mér hefši nś alveg fundist dynjandi lófatak vera višeigandi, og jafnvel hefši einn og einn getaš hrópaš: "ŽAU LENGI LIFI"... en svona nokk er lķklega daglegt brauš ķ žessum dal. Viš mįttum kannski žakka fyrir aš vera ekki bešin um "ENCORE!" Ég fyrir mitt leyti hefši alveg lįtiš uppklapp sem vind um eyru žjóta!

Forug upp fyrir haus stżršum viš jóum okkar hnakkakert til föšurhśsanna og žaš skal alveg jįtast aš allur sunnudagurinn og meira til fór ķ aš sleikja sįrin og nį upp nokkurn veginn ešlilegri hreyfigetu ķ limina stiršu... Žeir fśnušu allavega ekki ķ žessarri svašilför.

Į mįnudaginn uppgötvaši ég mér til hrellingar aš ég var bśinn aš tżna ašal-lyklakippunni... Žessarri meš bankaauškennisdęminu og vinnulyklunum sem ég mį ALLS ekki glata. Eftir aš hafa rakiš öll mķn spor um bęinn žveran og endilangan var ašeins eitt eftir. Ķ kvöld sneri ég til baka į glępavettvanginn, žar sem Drauma-lįnshesturinn grżtti mér svo fólskulega ķ fósturhöršina og viti menn... Žar var dżrindis kippan alls óskemmd... Mikiš var ég feginn.

Raušur-skeišariRétt įšur en ég fann kippuna fann ég ryšgaša skafla-lukkuskeifu sem ég ętla aš negla upp žegar ég finn mér góšan staš til aš negla hana upp į. Žarf aš fara aš viša aš mér kolryšgušum hóffjöšrum.

Žaš var eins gott aš ég hafši myndavélina ekki meš mér ķ žessa ólįnsför, enda hefši ég af skiljanlegum įstęšum aldrei getaš myndaš öll fjörugustu atvikin. Žessvegna er feršasagan aš mestu skreytt frišsęldar- og makindamyndum śr ólįtahesthśsinu ķ Vķšidalnum. Kśrekinn frį sķšasta bloggi er sem sagt ekki ég!


Yfirreišin - Mišbik burtreišanna ógurlegu

Ro-og-spektŽar sem undirritašur er sönn hetja kleif hann hiš brotlega hross aftur ótraušur (les: bęši skelkašur og lerkašur).  Fįkurinn var svo tugtašur nett af yfirtamninga- sérfręšingi burtreišanna og žżddist klįrinn riddarann hugumprśša aš mestu eftir žaš. Var svo förinni haldiš įfram ķ humįtt į eftir föruneytinu, sem af stakri smekkvķsi hafši haldiš för sinni įfram frekar en aš fylgjast meš reišmennskutilburšum mķnum.

Ķ einu reišstoppinu var žaš hins vegar fararskjóti  tugtarans sem var meš uppistand, en žar sem žetta var minn dagur var žaš aušvitaš ólukkuknapi dagsins sem varš fyrir baršinu į hrossinu. Žar sem ég hélt ķ reišskjótann minn og var ķ mesta grandaleysi aš spenna į mig hjįlminn įkvaš blessuš merin tugtarans aš rjśka af staš žegar hann vippaši sér ķ hnakkinn, og tók stefnuna akkśrat į milli mķn og brotahrossins.

Verandi hetja (eins og kom fram fyrr ķ sögunni) hélt ég hiš fastasta ķ tauminn meš einarri... og hrašaši mér sem mest ég mįtti aš smella hökubandinu meš hinarri, meš žeim įrangri aš ég hraut į kné,  hestur og knapi rišlušust yfir mig į skķtugum skeifunum og hlaut ég bylmingshögg meš afturhófunum aš launum fyrir hugprżšina. Höggiš lenti į hįlfspenntum hjįlminum sem hrökk af mér viš hamaganginn. Višstaddir voru allir sammįla um aš hruflaš hné og fleišrašur lófi vęri algjört lįgmark, mišaš viš ašfarirnar!

Ófarir dagsins voru alls ekki aš baki...

(Žess mį geta aš faxprśša frišsemdarhryssan į myndinni er alsaklaus af öllum óspektum)


Burtreišarmartröš fyrir allan peninginn

Draumur-martrodHvaš er vinalegra en žegar hestar eru aš lįta vel aš hvorum öšrum eins og hérna sést svo fallega. Žetta er svona tżpķskur "ég-klóra-žér-ef-žś-klórar-mér" hestadķll sem allir kannast viš. Ég snarašist žvķ vonglašur į bak žessum vorblķša draumaklįri um helgina. Vešriš var eins og best veršur į kosiš og ętlunin var aš rķša góšan hring um Ellišavatniš meš krįarstoppi ķ žaržarnęsta hesthśsahverfi og tilheyrandi huggulegheitum.

Žaš byrjaši ekki glęsilega žvķ hrossiš vatt sér eins og sjįlfur mišgaršsormur undir mér, žumbašist, žjösnašist og žrįašist. Vorblķšan var fokin śt ķ vešur og vind og hann var ekki aš fara ķ neinn andskotans reištśr, ónei! Eftir snarpa (en skamma) višureign kyssti óęšri endinn į mér fósturjöršina meš miklum gnż en žar meš voru ófarirnar ašeins rétt aš byrja.


Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband