Skrugguskrækur lætur til sín taka - Óboðnum gestum úthýst prontó!

Þegar ég lagðist á koddann í gærkvöldi heyrði ég í músíkalska starranum í næsta garði og hugsaði með mér... Ef ég væri spörfugl myndi ég syngja nákvæmlega svona... Ef ég gæti... Ef ég væri fugl! Fallegar, tónhreinar melódíur, hver þeirra blæbrigðaríkt tilbrigði við þá næstu á undan og enduðu flestar í bráðskemmtilegu skrafi, fullu af fuglahúmor dauðans. Nágrannafuglinn minn er snilldarfugl.

Seinna um nóttina, snemma morguns raunar, kvað aldeilis við annan tón... Starrinn skrækti nú háværum, gjallandi, hvellum og dauðans ákveðnum rómi, gargandi og ógnandi... "Köttur á ferð" hugsaði ég og viti menn, augnabliki síðar heyrði ég hringla dauft í kattabjöllunni. Bölvaður slöttólfurinn hraktist til í garðinum undan kröftugum loftárásunum og lúskraðist loks bleyðulega yfir girðinguna á bak við bílskúrinn.

Starrinn þveraði garðinn eins og orrustuþota og skrækti eins og hann ætti líf sitt að leysa á aðvífandi bíl sem krossaði lofthelgi hans úr hinni áttinni. Þessi fugl passar sitt torf fyrir allan peninginn.

...Ef ég væri fugl :)

Athugasemdir

[Tiger, 4.6.2008 kl. 03:13]

  Erum við ekki öll hálfgerðir fuglar - furðufuglar - þannig séð. Knús í þitt hreiður .. bíbí.

[Tófulöpp, 4.6.2008 kl. 13:01]

Það var eiginlega punkturinn  Hver syngur með sínu nefi, hverjum þykir sinn fugl fagur... og svo framvegis. Og jú, við erum skrýtnir fuglar. Eins gott! Og knúz á þig

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 15.6.2008 kl. 09:51]

Skemmtilegur fugl Starrinn