Þessi járnkarl...

Það bar ýmislegt fyrir augu í títtnefndri miðbæjargöngu minni og margt af því var bara ágætt. Ég var auðvitað í afskaplega góðum félagsskap (mínum eigin) og gat því staldrað við eins lengi og eins stutt og mér hentaði á hverjum stað. En þessi gaur hérna stendur einhvern veginn alltaf fyrir sínu. Hann getur jú ekki annað!

Athugasemdir

[Brattur, 2.4.2008 kl. 11:29]

... þetta er flottur náungi... og mikil ró yfir honum...

...en talandi um að vera í félagsskap með sjálfum sér, þá minnir það mig á söguna um kallinn sem var að mála hús... annar maður kom við hjá honum og spjallaði við hann við upphaf verksins... fór svo og kom aftur og þá var kallinn langt kominn með það að mála húsið... mikið helv... ertu fljótur að þessu sagði kunninginn...

Já, svarði málarinn ég vinn vel þegar ég verð ekki fyrir truflunum... þú ættir bara að vera með mér þegar ég er einn...

[Tiger, 2.4.2008 kl. 18:32]

Flottur þessi járnhaus sko.. eða kall náttla. Alltaf gaman af myndum og á ég einn bloggvin sem er hreinasti snillingur með myndavélina. Það er hún Maddy mín og hún leikur sér líka með myndirnar og breytir þeim og gerir þær svo lifandi og ótrúlega fallegar. Þú ættir að skoða síðuna hennar og sjá eitthvað af hennar myndum. Hérna er Maddy! (opnast í nýjum glugga). Takk fyrir innlit og kvitterí.. :)

[Tófulöpp, 3.4.2008 kl. 15:03]

Brattur: Góð saga. Ég sé þennan snilling alveg fyrir mér. það er líka hægt að vera einn í fullum sal af fólki... eða eins og í mínu tilviki, fullum BÆ af fólki. Þetta er afstætt eins og annað.

Tigercopper, ég hef lengi fylgst með myndunum hennar Maddyar, reyndar á öðrum vettvangi: http://flickr.com/photos/madron  (opnast í sama glugga) Takk sömuleiðis :)